ADHD یا بیش فعالی چیست؟
بی توجهی ، تحریک پذیری و بیش فعالی نیز نشانه هایی از اختلال کمبود توجه بیش فعالی (ADHD) هستند که گاهی به عنوان اختلال کمبود توجه یا ADD شناخته می شوند.
ADHD نوعی اختلال رشد عصبی است که معمولاً در اوایل کودکی ، معمولاً قبل از هفت سالگی بروز می کند. ADHD مهار پاسخهای خود به خودی را برای کودکان دشوار می کند - پاسخ هایی که می تواند همه چیز را از حرکت به گفتار تا توجه جلب کند. همه ما کودکانی را می شناسیم که نمی توانند هنوز هم بنشینند ، و به نظر نمی رسد که هرگز گوش دهند ، که مهم نیست چه میزان آنها را معرفی می کنید ، یا از نظر نامناسب در مواقع نامناسب پیروی نمی کنند. بعضی اوقات این کودکان به عنوان مشکل ساز شناخته می شوند ، یا به دلیل تنبلی و عدم توصیف مورد انتقاد قرار می گیرند. با این حال ، آنها ممکن است دارای ADHD باشند.حتما برای این کودکان باید با روانپزشکان کودک در ارتباط بود.
آیا این رفتار بچه ای عادی است یا ADHD است؟
تشخیص تفاوت بین ADHD و "رفتار طبیعی کودکان" دشوار است. اگر فقط چند علامت را مشاهده کردید ، یا این علائم فقط در برخی شرایط ظاهر می شود ، احتمالاً این بیماری ADHD نیست. از طرف دیگر ، اگر فرزند شما تعدادی از علائم و نشانه های ADHD را در همه شرایط - در خانه ، مدرسه و بازی بازی کند - زمان آن است که نگاه دقیق تری داشته باشید.باید برای درمان آنها به روانشناس مراجعه کرد.
زندگی با فرزند دارای ADHD می تواند ناامید کننده و پرتلاطم باشد ، اما به عنوان والدین می توانید کارهای زیادی برای کنترل علائم ، غلبه بر چالش های روزانه و ایجاد آرامش بیشتر برای خانواده خود انجام دهید.
افسانه: همه بچه های مبتلا به ADHD بیش فعالی هستند.
واقعیت: برخی از کودکان مبتلا به ADHD بیش فعالی هستند ، اما بسیاری دیگر که دارای مشکلات توجه نیستند. كودكان مبتلا به ADHD كه بي توجه هستند اما فعال چنداني ندارند ، ممكن است ظاهراً فضاساز و بي تحرك باشند.
افسانه: بچه های مبتلا به ADHD هرگز نمی توانند توجه کنند.
واقعیت: کودکان مبتلا به ADHD اغلب قادر به تمرکز روی فعالیتهایی هستند که از آن لذت می برند. اما مهم نیست که چقدر آنها تلاش کنند ، وقتی وظیفه مورد نظر کسل کننده یا تکراری است ، در حفظ تمرکز مشکل دارند.
افسانه: بچه های مبتلا به ADHD اگر می خواستند بهتر رفتار می کردند.
واقعیت: کودکان مبتلا به ADHD ممکن است تمام تلاش خود را برای خوب بودن انجام دهند ، اما هنوز هم قادر به نشستن ، ساکت ماندن یا توجه کردن نیستند. آنها ممکن است نافرمان به نظر برسند ، اما این بدان معنا نیست که آنها با هدف عمل می کنند.
افسانه: بچه ها سرانجام از ADHD رشد می کنند.
واقعیت: ADHD اغلب به بزرگسالی ادامه می یابد ، بنابراین منتظر نمانید تا فرزند شما مشکل را پشت سر بگذارد. درمان می تواند به فرزند شما کمک کند تا علائم را یاد بگیرد و علائم را به حداقل برساند.
افسانه: دارو بهترین گزینه درمانی برای ADHD است.
واقعیت: داروها اغلب برای اختلال کمبود توجه تجویز می شوند ، اما ممکن است این بهترین گزینه برای فرزند شما نباشد. درمان موثر برای ADHD همچنین شامل آموزش ، رفتار درمانی ، پشتیبانی در خانه و مدرسه ، ورزش و تغذیه مناسب است.
ADHD چگونه به نظر می رسد؟
وقتی بسیاری از افراد به اختلال کمبود توجه فکر می کنند ، یک کودک خارج از کنترل را با حرکت مداوم را تصور می کنند ، از دیوارها بلند می شوند و همه اطراف را مختل می کنند. اما واقعیت بسیار پیچیده تر است. برخی از کودکان مبتلا به ADHD بیش فعالی هستند ، در حالی که برخی دیگر بی سر و صدا می نشینند -
کودکان مبتلا به ADHD ممکن است:
بی توجه ، اما بیش فعالی یا تکانشی نیست.
بیش فعالی و تکانشی اما قابل توجه است.
بی توجه ، بیش فعالی و تکانشی (شایع ترین شکل ADHD).
کودکانی که فقط علائم بی توجهی به ADHD دارند غالباً مورد غفلت قرار می گیرند با این حال ، علائم بی توجهی عواقبی دارد: قرار گرفتن در آب داغ با والدین و معلمان برای پیروی از دستورالعمل ها. کم کاری در مدرسه؛ یا اینکه با بچه های دیگر به خاطر اینکه طبق قوانین بازی نمی کنند درگیرمیشوند.
ADHD در سنین مختلف
از آنجا كه انتظار داریم كودكان بسیار كوچك به راحتی قابل اغماض و پرتحرک باشند ، این رفتارهای تحریك آمیز - صعود خطرناک ، توهین آشفته است - كه غالباً در کودکان پیش دبستانی با ADHD متمایز است. با این حال ، در سن چهار یا پنج سالگی ، بیشتر کودکان یاد گرفته اند که چگونه به دیگران توجه کنند ، وقتی به آنها دستور داده می شوند بی سر و صدا بنشینند و همه آنچه را که در ذهنشان جاری است ، نگویند. بنابراین با رسیدن کودکان به سن مدرسه ، افراد مبتلا به ADHD در هر سه رفتار ایستادگی می کنند: بی احتیاطی ، بیش فعالی و تکانشگری.
زیبایی adhd ,کودکان ,توجه ,فعالی ,مبتلا ,علائم ,کودکان مبتلا ,اختلال کمبود ,کمبود توجه ,فعالی هستند ,adhd اغلب ,واقعیت کودکان مبتلا منبع
درباره این سایت